فلاش بک: نگاهی به گوشی های هوشمند و تبلت های مجهز به اینتل

6 مهر 140215 آبان 1401 از مهدی شجری

منبع

برخی از تبلت‌های ویندوزی مجهز به اتم نیز وجود داشت، زیرا Allview کاملاً به کل چیز “Windows on ARM” پرداخت. یکی نیز کمی ترانسفورماتور بود – ویندوز 10 را اجرا می کرد، که بسیار منطقی تر از تلاش برای به دست آوردن تجربه لپ تاپ از اندروید 4.4 بود (ما به شما نگاه می کنیم، ایسوس). Allview یک تبلت کیت کت (Viva i10G) ساخت، اگرچه خوشبختانه مسیر ترانسفورماتور را با آن طی نکرد.

بلک بری از تراشه‌های XScale نیز استفاده می‌کرد – این تراشه‌ها در برخی از محبوب‌ترین مدل‌ها مانند BB Pearl 8100، Pearl Flip 8220، Curve 8300 و موارد دیگر به نمایش درآمدند.

به هر حال، آیا اینها احساس می کنند وجه اشتراکی دارند؟ علاوه بر چیپست های XScale منظور ماست. درست است، همه آنها توسط HTC در روزهای ODM آن ساخته شده بودند.

در سال 2006، تنها چهار سال پس از عرضه، XScale به Marvell فروخته شد و به ماجراجویی ARM اینتل پایان داد.

نوکیا N1 از سال 2014 در ظاهر کاملاً منظم به نظر می رسد و همینطور است، اما چیزی که آن را غیرعادی می کند این است که توسط مایکروسافت مدت کوتاهی پس از تصاحب بخش دستگاه ها و خدمات نوکیا ساخته شد. این دستگاه اندروید را نیز اجرا می‌کند، اگرچه وقتی در نظر بگیرید که مایکروسافت اولین دستگاه‌های مجهز به اندروید نوکیا را چند ماه قبل (سری نوکیا X) عرضه کرد، کمی عجیب‌تر است.

موتورولا طراحی های عجیبی از آن دوران داشت. موتورولا A1200 نسبتاً معمولی با یک پوشش شفاف بود که از صفحه نمایش لمسی مقاومتی محافظت می کرد (و از لمس تصادفی جلوگیری می کرد). این صفحه نمایش به نوعی کوچکتر از i750 با اندازه 2.4 اینچ بود.

همانطور که می توانید بگویید، همه چیز در حدود 2014/2015 خشک شد. تلاش‌ها برای پذیرش جریان اصلی شکست خورده بود و تنها طرح‌های عجیب و غریب به استفاده از تراشه‌های اینتل تنزل پیدا کردند. این شرکت در نهایت ساخت تراشه های اتم را برای گوشی های هوشمند و تبلت ها متوقف کرد و سازندگان به هر حال به کار خود ادامه دادند.

در اینجا دستگاهی است که ما انتظار نداشتیم تراشه اینتل را انتخاب کنیم – Tag Heuer Connected Modular 45. بله، یک ساعت هوشمند. یکی از گران قیمت ها، 1200 دلار / 1100 یورو برای مدل 41 میلی متری در زمان عرضه. این گوشی دارای یک قاب تیتانیومی و یک قاب سرامیکی در اطراف صفحه نمایش 1.39 اینچی AMOLED (روکش شده با شیشه یاقوت کبود) و یک چیپست سری Atom Z3000 اینتل با سیستم عامل Android Wear 2.1 بود. البته، قیمتی که ذکر کردیم تنها نقطه شروع بود. به اندازه کافی الماس بر روی این توله سگ بزنید تا به راحتی به 6 رقم برسد.

PXA250 قدرت دستگاه هایی مانند i700 سامسونگ را تامین می کرد. این گوشی دارای اتصال سلولی (2G با داده های GPRS)، صفحه نمایش لمسی مقاومتی 240 x 320 پیکسل، یک دوربین VGA و یک اسلات کارت MMC بود. این نسخه Windows PocketPC 2003 Phone را اجرا می کرد (که ارتباط بسیار کمی با ویندوزفونی که بعدا عرضه شد) داشت.

اینتل مجوز مجموعه دستورات ARMv5 را صادر کرد و بر روی آن ساخت Xscale. اولین تراشه‌ها PXA210 و PXA250 بودند که به ترتیب با فرکانس‌های 200 مگاهرتز و 400 مگاهرتز کار می‌کردند و PDAها، دستیارهای دیجیتال شخصی (از دیدگاه مدرن آن‌ها را «تلفن‌های هوشمند بدون قسمت تلفن» می‌نامیم) هدف گرفتند.

Asus Zenfone 4 (2014) • Asus Zenfone 5 A500CG (2014) • Asus Zenfone 6 A600CG (2014)

موتورولا در سال 2012 یکی از اولین کاربرانی مانند RAZR i بود. این موتورولا روی Atom Z2460 با دو هسته CPU x86 (2 گیگاهرتز، 32 بیت) و یک پردازنده گرافیکی PowerVR 544MP2 کار می‌کرد.

موتورولا RAZR و XT890

اینتل هنوز بخش مودم خود را داشت تا اینکه در سال 2019 آن را به اپل فروخت. خود اپل با معرفی چیپست های Apple M از رایانه های مک خارج شد.

Palm Centro • Palm Treo 500v • Palm Treo 650 • Palm Treo 680

نسل بعدی، سری Atom Z3000، تا حدی به لطف کاهش به گره 22 نانومتری، به پردازنده‌های چهار هسته‌ای ارتقا یافت. این ها در گوشی های شیک ایسوس Zenfone 2 Deluxe و Zenfone Zoom ZX550 استفاده شدند. همانطور که در مقاله قبلی صحبت شد، زوم دارای یک لنز تله فوتو پریسکوپ 28-84 میلی متری با زوم صاف بود. این فناوری برای چند سال از بین رفت، اما در حال بازگشت است.

Samsung i700 • Samsung i300 • Samsung i750

O2 XDA II • i-mate PDA2 • Qtek 9000

نوکیا N1

اما از آنجایی که تنها دو مورد از آنها وجود داشت، عملکرد چند هسته‌ای کمتر از طرح‌های چهار هسته‌ای ARM بود (که اولین آنها در سال 2012 ظاهر شد). اتم‌ها از Hyperthreading پشتیبانی می‌کردند، یعنی هر CPU می‌توانست دو رشته سخت‌افزاری را به طور همزمان اجرا کند، اما به خوبی دوبرابر تعداد هسته‌ها نبود.

ترکیب CPU اینتل و ویندوز مایکروسافت آنقدر رایج است که نام مستعار Wintel دارد. پس تبلت های ویندوزی مجهز به اینتل کجا هستند؟ خب، مایکروسافت در تلاش بود تا از وابستگی خود به اینتل (و CPUهای x86 به طور کلی) با توسعه Windows RT که بر روی ARM کار می‌کرد، رها شود. این برای ما لوح هایی مانند نوکیا لومیا 2520 به ارمغان آورد.

Heuer Connected Modular 45 را تگ کنید

Motorola A1200 • Motorola Q8 • Motorola A910 • Motorola E680

Dell Venue 10 7000 • Dell Venue 8 7000 • Dell Venue 7 • Dell Venue 8

خوب، حالا بیایید در مورد تلفن هایی صحبت کنیم که وقتی شروع به خواندن کردید به آنها فکر می کردید – آن دسته از تلفن های اندرویدی که از تراشه های اتم اینتل استفاده می کردند.

تراشه‌های اینتل در سری PadFone در حال تغییر ایسوس نیز به چشم می‌خورد – این تراشه‌ها می‌توانند برای زمانی که صفحه نمایش بزرگ‌تری می‌خواهید در یک داک تبلت قرار بگیرند. یک تبلت با نام گیج‌کننده Fonepad 7 نیز وجود داشت، یک تبلت با عملکرد تلفن (برخلاف PadFone، این تبلت نمی‌توانست به چیزی تبدیل شود). با این حال، Transformer Pad می تواند به یک لپ تاپ اندرویدی تبدیل شود.

دو سال بعد ایسوس از همان نسل تراشه های Atom در اولین Zenfones استفاده کرد. اینها هنوز از تراشه های سری Z2500 کمی بهبود یافته از سال 2013 استفاده می کردند (البته هنوز 32 نانومتری هستند).

دستگاه های O2 XDA نیز در این لیست قرار دارند. به عنوان مثال، O2 XDA II دارای یک صفحه نمایش “بزرگ” 3.5 اینچی بود (البته هنوز 240 x 320 پیکسل). Qtek 9000 بود.

Samsung i300 گوشی جالبی است. به وضوح PDA نیست، این گوشی هوشمند Windows Mobile 2003 SE را اجرا می کرد. این یک چیز بزرگ بود، ضخامت آن 20 میلی‌متر بود، و حجم زیادی (برای آن زمان) فضای ذخیره‌سازی داشت – یک میکرودرایو 3 گیگابایتی.

Asus Zenfone 2 Deluxe ZE551ML • Asus Zenfone Zoom ZX550

در سال 2015 ایسر Predator 8 را منتشر کرد – همانطور که از طراحی آن می توان فهمید، این یک تبلت بازی بود. این دستگاه از Atom x7-Z8700 بهره می برد که دارای چهار هسته CPU (بدون Hyperthreading) و یک GPU توسعه یافته توسط اینتل بود.